Lilou op visite bij Piet en Doke

Val je een meter diep op je rug en breekt je linkerhand en je knie is dubbel zo dik, dan werkt niets. Dat overkwam mij op 17 februari toen ik snel de bladeren uit onze visvijver wilde vissen. Op de een of andere manier verloor ik het evenwicht aan de rand van de visvijver en viel niet in het water, maar in de kelderopgang. Op de een of andere manier, op deze maandagochtend, slaagde ik erin om nogt 2x bezoekers te ontvangen en toen werkte niets meer. Eerste hulp in het ziekenhuis nadat Paul thuis was. Aansluitend een  week niet bewegen, in bed liggen en vertrouwen op de hulp van Paul.

Godzijdank kwamen de echte vrienden gedurende deze tijd en kwamen om te helpen. Met dank aan Monika Fuss, Ulf en Anette Bechstedt, Angelika Bardelli, Berth uit Rotem, Jolanda uit Dilsen, Huub en Thea uit Sittard. Heel speciale dank aan mijn lieve man, die naast zijn werk ook de honden moest verzorgen en het huishouden en Mij.

Nu, bijna 5,5 weken verder, is de rug nog steeds erg pijnlijk. De hand is al een paar dagen uit gips en in een strakke manchet. Nu hoeven we alleen nog het Corona-virus te overleven. Vreselijke tijden.

Veel dank gaat ook uit naar Piet en Doke van Laere uit Ter Aar. Ze boden spontaan aan om een ​​of twee honden op te vangen. Dat hebben we graag geaccepteerd en  onze 8 maanden oude “Lilou” is  3 weken bij hun geweest . Lilou had een geweldige tijd. Zij kwam schoon en geborsteld terug.. Natuurlijk wordt ze gemist door Doke en Piet want ze is een hele aangename OES.

Ontbijt met Leverpate