Onrust in Maaseik

Het was nodig. De schilder moest de begane grond, inkomhal, gang boven en beneden en het trappenhuis schilderen. 3,5 week rusteloosheid voor onze honden. Onze honden namen de schilder Erwin meteen in hun hart en hij werd elke dag  overdadig  begroet. “Doro” onze oude meid slaapt veel en vond het storend dat ze niet rustig kon snurken in op haar plek.

We moesten onze honden veel buiten laten en in het hondenhuis. Alleen Doro en Norman vonden dit beneden hun waardigheid en blaften. Toen de keuken en de bijkeuken  klaar waren, konden ze daar blijven. Anna had geluk en werd “over het hoofd gezien”…

Ze ging met Doro op het hondenkussen liggen.

De “zielige” Norman moest op de kale vloer gaan zitten en het was duidelijk te zien dat hij dat niet goed vond

van tijd tot tijd mochten enkele van de andere honden in de keuken blijven. Er is dan weinig ruimte om je daar veilig te verplaatsen….

’s Avonds hadden de twee- en viervoeters in het huis Loest-Roeland weer ruimte in de woonkamer.

“Norman” volgde samen met zijn zoon “Sky” de misdaadthriller Wilsberg.