Wereld Show in Milaan/Italië

Vorig jaar augustus had ik het hotel al geboekt, voor de Wereld Show in Milaan/Italië, die tijdens het weekend van 12 tot en met 14 juni 2015 werd gehouden. Op het moment van boeken waren de meeste hotels in Milaan al vol, vanwege het feit dat gelijktijdig de EXPO werd gehouden. De nog beschikbare kamers waren voor 500 euro per nacht te boeken. Ik wilde graag 4 nachten blijven…….. Onze goede vrienden Fernando en Sergio, die beiden in Como wonen, hadden de oplossing. Een hotel vlak bij, aan de snelweg, met veel groen voor de honden. Milaan-Tentoonstellingshallen op slechts 35 km afstand en 3 nachten voor 450 euro. Fernando heeft een eigen hondensalon, die op slechts 3 minuten van het hotel verwijderd is en wij waren uitgenodigd om hier onze honden te wassen en te drogen. Deze planning werd in augustus 2014 gemaakt. 19000 honden kwamen vanuit de gehele wereld. Op een Wereld Show in Italië verwacht men chaos. womens nike Het was allemaal anders: een der beste Wereld Tentoonstellingen, die ik ooit heb mogen meemaken. Zulke mega evenementen hebben altijd een lange voorbereiding en planning. Vorig jaar had ik gedacht om met 2 honden te reizen, namelijk King en onze Beardie Teef Prada. Er waren interessante keurmeesters voor deze Wereld Show. De Heer Christopher Habig zou de Bobtails keuren en de Engelsman Dhr. Ron Irving de Bearded Collies. Adidas Zx 700 Homme Dhr. Irving heeft “Prada’s” moeder Firstprizebears Helen Hunt altijd goed geplaatst, ze won bij hem Amsterdam en een jaar later werd ze Wereld Winnaar in Salzburg, Oostenrijk. In de loop van de tijd werd echter onze “Senta” (No Limits aus dem Elbe-Urstromtal) steeds mooier en werd derhalve ook voor de Wereld Show ingeschreven. Nu waren het al 3 honden…… Het ging zoals het moest gaan, broer “Norman” wilde ook mee en daarom besloot ik King niet mee te nemen en ons op onze teenagers te concentreren. Ik heb nog geprobeerd om de inschrijving van King om te zetten naar “Norman Harrison”, echter dat werd niet geaccepteerd. Dus 90 euro weggegooid en Norman ingeschreven. Daarna moet alles nog realiseerbaar zijn, lees wanneer gaan we rijden en wie past op huis en haard? Noord-Italië is zo prachtig, daar moet je niet gewoon naar toe rijden, tentoonstellen en weer terugrijden. Vrijdags was ik jarig en wilde graag 2 vrije dagen, weliswaar met de rit van 940 Km inclusief. Onze vrienden, de Bechstedt’s, waren weer eens bereid hier huis en haard te bewaken, waardoor wij 5 dagen weg konden. We zijn donderdag ochtend op reis vertrokken, samen met Prada, Senta, Norman en heel veel bagage in de auto. De eerste stop die gemaakt werd, moest natuurlijk gebeuren aan de Moseltal Brug, waar wij bij prachtige zonnig weer een lunch hadden voorzien. Harry had het goed naar zijn zin en liet zich het zonnetje lekker op de huid schijnen. Onze reis ging gemoedelijk verder met een volgende rust in Bruchsal. Ons Hotel lag in Müllheim/Dui, kort voor de Zwitserse grens. Hoe zuidelijker wij kwamen, hoe warmer dat het werd. 35 graden. In het pittoreske Müllheim was een Stadsfeest gaande en hebben heerlijk buiten in het Lindenhof zitten eten en genieten. De honden bleven achter in de koele hotelkamer. Onze 2 honden dames bezorgden mij weer eens kopzorgen, doordat ze weer eens niet naar het toilet wilden om hun behoeftes te doen. Daarom ben ik zo gek met reuen, die plassen altijd en overal. Tot s’avonds laat zijn we met hen in het bos wezen wandelen, in de hoop dat beiden zouden besluiten te plassen. Ja niet dus…, we vonden een hondenschool en hier hebben we ze stiekem op het terrein laten lopen en uiteindelijk werd er een grote plas gedaan. Dit spelletje werd in Italië voortgezet. Vrijdags was mijn verjaardag en hebben we ons een lang ontbijt gegund voordat het verder ging richting Bella Italia. De middagpauze genoten we aan de Sursee in Zwitserland, op een parkeerplaats bij het meer. Hier zaten we helemaal alleen en konden de honden vrij rondlopen en hun benen strekken. NEE, de dames hebben ook hier niet geplast! Richting Italië werd het koeler, voor de Sint-Gotthard tunnel stond een file, die ons slecht 45 minuten aan tijdsverlies heeft gekost. Op het moment dat we uit de Tunnel kwamen waren het nog maar 12 graden. Oke, we zaten hoog in de bergen. In de laatste Tunnel voor Como troffen we onze goede vriendin Lenka Klimova, samen met haar zoon Lukas en de Bearded Collie Terry in de auto. Zij was vanuit Tsjechië komen rijden en zat bij ons in het hotel. In Como aangekomen waren het nog maar 24 graden en bewolkt. Die avond zijn we met Fernando, Sergio en hun Zwitserse vrienden gaan eten in een prima restaurant aan het meer van Como. De Italiaanse keuken……. mmmmhhh. v.l.n.r. : Sergio, Fernando, de jarige, Harry, Lenka en haar zoon Lukas Zaterdag s’morgens was het nog droog, maar bewolkt. Maakte mij niets uit, ik moest om 08.00 die morgen bij Fernando in de Salon zijn om mijn 3 veldieren te wassen, te föhnen en te borstelen. Harry, Lenka en Lukas zijn naar het prachtige Bellagio gereden. Dit plaatsje is een ware droom en ik had medelijden met mezelf, want ik was ontzettend graag meegegaan. Maar: zonder vlijt geen prijs. Dankzij de hulp van Fernando en Sergio, die mij hielpen bij het föhnen van de honden, was ik om 14.00 uur klaar. Senta en Prada hadden die ochtend natuurlijk niet geplast. Senta ging zelfs zover dat ze tijdens het föhnen eerst 3 dikke worsten op tafel legde om vervolgens ook nog eens om tafel te plassen. JA, OP DE BORSTEL TAFEL….. hoe pijnlijk….. Terug gekomen in het hotel, snel met Harry gebeld en afgesproken in Como voor koffie. nike air jordan 7 Ik wachtte in de lobby van het Hotel op de taxi, toen het begon te regenen. Dit was geen regen meer te noemen, het was een wolkenbreuk. De taxi kwam slechts met moeite voorwaarts. Down town Como werden de putdeksels door het vele water omhoog gedrukt. Het stopte net zo snel als dat het begon, waardoor wij nog een erg aangename middag hadden in Como en zijn vervolgens weer naar hetzelfde restaurant gegaan. Het werd niet laat. Zondagmorgen liep de wekker om 04.15 af. Vertrek naar de show was om 05.30, waar we om 06.15 aankwamen en achter in een lange wachtrij moesten aanschuiven. Van 06.15 tot 14.15 heb ik gestaan, waarna ik eindelijk tijd had om voor de eerste keer te gaan zitten. Rond middernacht lag ik in bed, dat was een dag van 20 uur. Maar het heeft zich geloond. Van de 45 ingeschreven Bobtails, stonden 5 reuen en 9 teven in de Jeugd Klasse. “Norman Harrison” werd 2de achter Vanbossche’s “Nochmal aus dem Elbe-Urstromtal”, die Wereld Jeugd Winnaar werd. Ben ik treurig dat ik 2de werd met Norman? NEE. Ik heb altijd gezegd, als ik 4de zou worden en de 3 voor mij zijn uit mijn fok, heb ik het allemaal goed gedaan. Jeugd Klasse Reuen: 1ste Plaats “Nochmal” 2de Plaats “Norman Harrison” “No Limits aus dem Elbe-Urstromtal” alias Senta won de Jeugd Klasse Teven en werd Beste van het Ras bij de Jeugd. Ik was meer dan tevreden. Nochmal en No Limits aus dem Elbe-Urstromtal met keurmeester Dhr. Habig/DUI. Senta laat haar sublime Gangwerk zien Bij de Beardies, die nagenoeg gelijktijdig werden gekeurd, wat weer eens een mega-stress veroorzaakte, ging het ook allemaal goed. Beide Jeugd Winnaars, kwamen uit onze fok en Lenka werd met haar Terry Res-Wereld Winnaar. Alleen onze eigen “Prada” werd niet geplaatst en dat was jammer. Aansluitend ging het richting Ere Ring (een enorme wandeling te voet tot dat we er waren), voor het keuren van de Beste Jeugd Honden van alle Rassen, die eveneens in 10 groepen waren ingedeeld. Hier was het grote wachten, omdat alles hier veel langer duurde dan verwacht. Onze keurmeester was Dhr. Kacic uit Slovenië en hier waren mijn verwachtingen niet al te groot. Maar onze Senta en ook onze Beardie Teef Nora Jones eindigden onder de laatste 10.   in de erering Toen we eindelijk alles weer hadden ingepakt, was het gestopt met regenen en kwamen we droog aan bij de auto. Iedereen was dood op en hongerig. Terug gekomen bij het hotel, werden de honden verzorgt en door naar het dichtstbijzijnde restaurant voor een groot glas bier.   De volgende ochtend ging om 07.00 de wekker, alles inpakken, ontbijten en in de auto om de 940 km aan een stuk terug te rijden. De gehele reis door Zwitserland werden we door hevige regenval begeleid en was er nog een mega file Schifferstadt/DUI. Wij hebben ons nog een laatste Pitstop gegund aan de bij ons zo geliefde Moseltal Brug, weliswaar nu aan de andere kant. Om 21.00 uur kwamen we thuis aan. Hier was alles tot in de puntjes verzorgd door Ulf en Anette Bechstedt. Hiervoor HARTELIJK DANK.