Wereldtentoonstelling in Genève/Zwitserland van 23 tot 25 augustus 2023

Wereldtentoonstellingen zijn altijd iets speciaals. Ik ben de afgelopen 50 jaar naar veel wereldtentoonstellingen geweest. Het is altijd een gok of je wint. Veel hangt af van de keurmeester. De wereldtentoonstelling in augustus 2023 was in Genève, Zwitserland. Aan het begin van het jaar had ik erover nagedacht of het zin had om weer deel te nemen aan zo’n groot, vermoeiend en duur evenement. Ik kon mijn beste reisgenoot (naast mijn lieve man Paul) overtuigen om mee te gaan: Chris Beirendonk.

Een reis van 4 dagen. Op woensdag was er de Grand Prix CACIB Show gekeurd door Dhr. Doedijns uit Nederland. Op woensdag vond de World Show plaats, gekeurd door Mark James uit Engeland. Op vrijdag was er een Ras Special Show, die werd gekeurd door de bekende fokker Mrs. Christina Bailey van de “Zottel” OES uit Engeland. Zij is een rasspecialist, die zelf meer dan 100 OES kampioenen heeft gefokt en vele beroemde honden heeft voortgebracht. Haar oordeel weegt zwaar.

Vorige week dinsdagochtend was het zover. Om 7.30 uur stond Chris voor de deur met “Viv”, die was ingeschreven in de jeugdklasse en de grote showbagage. Ik had hetzelfde, maar “Uschi” was ingeschreven in de kampioensklasse en had kleren voor 3 showdagen.

De weersvoorspelling was, dat het tussen de 36 en 38 graden zou worden en dat was ook zo. Daarom hadden we wat ventilatoren in onze bagage.

We vertrokken op tijd om 8 uur ’s ochtends.

Samen 134 levensjaren

90 jaar passie voor onze geliefde Old English Sheepdog

1600 km afstand heen en terug

en 2x de spirit van  2 van 25 jaar

Onderweg stopten we in Frankrijk om de honden uit te laten. Het asfalt op de parkeerplaats was zo heet dat de honden hun sokken moesten aantrekken. Rond 17.00 uur kwamen we aan bij het hotel, dat op slechts 5 km van Palexpo in Genève lag. Het was warm….. Auto uitgepakt, honden eten gegeven en alles gepland voor de volgende ochtend. De hallen gingen om 6 uur open, de keuring begon om 9.30 uur. Dat betekent: de wekker gaat om 4.15 uur, honden uitlaten, styling van Conny (Conny doet er altijd veel langer over) en Chris. Vertrek om 5.30 uur. Bij deze Giga-evenementen moet je er altijd heel vroeg bij zijn, anders is de ruimte rond de ringen snel bezet.

We waren heel snel bij de hal, maar ongeveer 100 m ervoor stonden we 35 minuten in de file. Deze file werd steeds langer en er was chaos op de snelweg bij het vliegveld, dat tegenover de hallen ligt. Verschillende taxi’s met passagiers kwamen te laat, etc. Veel exposanten kwamen 1 uur tot 1,5 uur te laat aan. Het was een chaos. Parkeren (20 euro per dag) was goed geregeld en de weg naar de ingang van de hal was kort. Rond 7 uur ’s ochtends stonden we met onze entourage bij de ring en konden we een beetje ontspannen. Angelika Bardelli uit Zwitserland met haar “Luana” was ons al voor.

Er was geen airco in de zalen, maar het was draaglijk dankzij een ventilatorsysteem. De ringen waren groot genoeg en de ruimte rondom was ook goed.

Er waren 14 OES ingeschreven en 12 werden er getoond. De deelname was internationaal: Zweden, Nederland, België, Frankrijk, Zwitserland, Oostenrijk, Spanje, Portugal, Hongarije en Bulgarije waren vertegenwoordigd.

Hier zijn onze resultaten:

“Verliebt aus dem Elbe-Urstromtal” eigenaar A. Bardelli won de jeugdklasse met uitmuntend 1.

“Very Vain Viv of Snowbootbears” eigenaar Chris van Beirendonk werd Uitmuntend 2 in de jeugdklasse.

“Uschi Glas aus dem Elbe-Urstromtal” ons meisje won de Kampioensklas, maar werd daarna slechts 2e Beste Teef.

Foto: De teef uit de tussenklasse; “Dizzny’s Star Avenger” van Ingella Wallstrom/Zweden, Beste Teef en BOB “Air Zeppeline Lucinda of Mat’n Nik”, eigenaar M. Autolitano/Italië en onze “Ch,. Uschi Glas aus dem Elbe Urstromtal” uit Kampioensklasse Res- Beste Teef

Een warm gebaar van keurmeester dhr.  Doedijns

Het was inmiddels 11 uur en de Bearded Collies, die ik graag had willen zien waren al gekeurd. Het wordt nooit saai op zo’n grote show. Alle verschrikkelijk belangrijke mensen zijn er en ook de minder belangrijke. Hoe dan ook, er zijn veel gelegenheden voor prachtige korte ontmoetingen en leuke gesprekken. We hadden ons de hele dag tot 14.00 uur gevoed met tomaten, komkommers en proteïnerepen. Nu was het tijd voor een warme maaltijd. We zouden ’s avonds zeker veel te moe zijn om uit eten te gaan. Op de show was een kraam met brood en pizza’s, maar ook een kraam die 3 verschillende warme maaltijden aanbood. Daar hadden we zin in. Ik had forel met groenten en aardappelen, Chris een variatie van Chinees en Indiaas met rijst, plus een cola en een glas water: 56 euro, het was erg lekker, lauw en veel te weinig.

We hadden tijd om de beroemde stand van Our Dogs te bezoeken en op de foto te gaan met Vince Hogan. Hij is de redacteur van Our Dogs en ik kon mijn prachtige advertentie voor mijn 50-jarig Kennel-Jubileum bewonderen.

In ons hotel waren er alleen Franse zenders op de tv en BBC, dus niet erg spannend om rond 15.30 uur terug te gaan naar het hotel. We installeerden ons tussen de twee hallen met honden en bagage. Daar was het draaglijk en konden we de keuringen in de erering op het grote scherm bekijken. Het was relaxed en we ontmoetten veel leuke mensen, omdat we vlakbij de uitgang van de hal zaten.

Om 19.00 uur was de keuring van de Grand Prix Show afgelopen en gingen we naar het hotel. Ondanks de hitte lieten we de honden uit op het gras rondom het hotel. Alle waterflessen waren gevuld, we waren veel te moe om iets te eten. Uiteindelijk gingen we naar bed en werkten we aan talloze e-mails en Facebook. Lichten uit en welterusten, de wekker stond weer op 4.15 uur.

Indrukken van 23.8.2023

Dezelfde procedure als de dag ervoor. Deze keer was de weg van ons hotel naar de snelweg afgesloten vanwege wegwerkzaamheden. Dankzij GPS en Google Maps kregen we alle omleidingen onder de knie en kwamen we zonder files bij de hal aan.

We hadden de kooien de dag ervoor bij de ring achtergelaten, dus we hoefden alleen maar kleine bagage te vervoeren. Deze keer waren we al om 6.15 uur bij de ring.

Vandaag, 24/08/2023 was het Wereld Show en er waren 26 Old English Sheepdogs ingeschreven, waarvan er 23 aanwezig waren.

Hier zijn onze resultaten:

“Verliebt aus dem Elbe-Urstromtal” eigenaar A. Bardelli, jeugdklasse met uitmuntend 2.

“Very Vain Viv of Snowbootbears” eigenaar Chris van Beirendonk werd Uitmuntend 1 in jeugdklasse en Wereld Jeugd Winnaar

“Uschi Glas uit Elbe-Urstromtal” ons meisje won de kampioensklasse, meer niet. Maar “Uschi” had vandaag aan alle voorwaarden voor de Zwitserse showkampioen voldaan.

Plaatsing Kampioen Klasse Teef: 1. Uschi Glas uit Elbe-Urstromtal, 2. Inge van Engelen/Nl met “Youandi Millesime, 3. een Hongaarse teef ” Fluffy Hurricane Betsy

alle winnende honden: Beste Reu, Beste Teef, Beste Junior Reu, Beste Junior Teef (Viv) en Beste Veteraan

Nadat de keruing rond 13.00 uur was afgelopen, kwam het feest pas echt op gang. Mevrouw Schilber, de voorzitter van de Zwitserse OES-club, had iedereen van tevoren gevraagd om iets te eten/drinken mee te nemen. Het liefst iets typisch voor het land van herkomst. Er werden verschillende trimtafels neergezet, een lang rood tafelkleed werd erop gelegd en vervolgens legde iedereen neer, wat hij of zij had meegenomen. Er was heel veel, het was erg lekker, en er was ook genoeg te drinken. Alle toeschouwers die van bobtails hielden waren uitgenodigd, zoals Mareen uit Australië of het leuke stel uit Zuid-Afrika enzovoort. Het was gewoon geweldig en we hadden allemaal veel plezier. Ik denk dat het een van de beste after-showparty’s was waar ik ben geweest.

Ik ken keurmeester Mark James sinds 1979, toen hij nog als kennelhelper werkte bij de beroemde “Reeuwijk” OES Kennel in Nederland. Matteo uit Zuid-Italië is een zeer dierbare vriend die veel geweldige honden van mij heeft gehad en die ik al 24 jaar ken.

Daarna verhuisden we terug naar onze vaste plek tussen de 2 hallen en keken we opnieuw naar de keuring in de erering. Deze keer kwamen we eerder aan in het hotel, rond 18.00 uur. We hadden eigenlijk wel honger, maar waren doodmoe. Dus aten we de laatste crackers en komkommers, liggend op bed natuurlijk. Daarna moesten we de woefies weer uit laten en voeren. Chris had opeens zin in een feestje: Pyjamafeest!!!!! Ik moest me realiseren dat mijn pyjama uit onze kamer was verdwenen. We hadden de overgebleven geitenkaas van de aardige Fransman gekregen en een heerlijke fles witte wijn van mijn Beardie-vriendin Marita Gintere. De Zweden hadden ons de zeer smakelijke veenbessenjam nagelaten. Chris had alles uit voorzorg in onze kleine hotelkoelkast gezet. Alles was nu heel mooi versierd door Chris en we gingen op weg.

Onze 2 hondjes mochten ook van de kaas genieten, de rest aten we met smaak op en we dronken de wijn tot de laatste druppel leeg. Het resultaat was dat we lichtelijk dronken waren en ons rot lachten om alles. Rond 23.00 uur vielen we zalig in slaap.

De wekker ging weer om 4.15 uur. Dit keer was er stress, al onze bagage moest in de auto, want we wilden na de tentoonstelling naar huis rijden. Chris en ik zijn een goed geoefend team en we waren slechts 15 minuten later in de hal.

Vandaag op 25-08-2023 waren we in de hal met de ringen voor de verschillende speciale shows. Er waren allemaal tradestanden en de grote erering. Het was zo warm en vochtig om 6.30 ’s ochtends dat het je bijna de adem benam. Later werd het iets draaglijker. Buiten was het nog steeds tussen de 36 en 38 graden. Vandaag waren er 17 OES ingeschreven, waarvan er 14 werden tentoongesteld. De keuring begon om 10.30 uur, maar zoals al geschreven….. wie niet op tijd bij de ring is, heeft geen plaats. In deze hal was er erg weinig ruimte rondom de ringen en er was een grote drukte. De Bearded Collies werden daarna gekeurd en van onze kennel waren er deze dag 3 aanwezig, waar we veel van verwachtten.

Het was een geweldige dag voor zowel ons ras Bobtails als Beardies.

Chris was alleen in de jeugdklasse en werd Junior Best. Met het 3e Jeugd CAC heeft “Viv” nu de titel “Zwitsers Jeugdkampioen” gewonnen.

“Uschi” won opnieuw de kampioensklas. Daarna werd ze beste volwassen teef en won over de wereldkampioen. “Uschi” kreeg een uitstekend keurrapport van Mevr. Bailey en dit gaf mij de bevestiging dat ik nog steeds het juiste type fok met de typische gang van het ras. Ik was blij.

Onze “Firstprizebears” Beardies wonnen: 2e Beste Reu, Beste Teef, de dochter 2e Beste Teef en het halfzusje Beste Baby.

Rond 4 uur ’s middags begonnen we aan onze terugreis. Mijn arme Chris had migraine. Dus besloot ik de hele weg te rijden. Rond 22.00 uur stopten we in Luxemburg voor benzine en aten we onze eerste warme maaltijd van de dag: Patat van Mc Donald en een cheeseburger zonder broodje.

Om 0.30 uur waren we in Masseik. Chris laadde de bagage over in haar auto, ze had nog 1,5 uur om naar huis te rijden. Ik deed al mijn Facebookpagina’s en e-mails. Om 4 uur lag ik eindelijk in bed. Paul was zo vriendelijk om me zaterdag vrij te geven zodat ik een beetje kon ontspannen. Op zondag begon de werkdruk weer. De auto uitpakken, de koffer uitpakken en kantoorwerk.